To the centre of the earth..

Where to begin? Als ik alleen al terugdenk aan de mooie momenten sinds mijn laatste blog begin ik alweer dubbel en dwars te stralen. Van Broome naar Port Hedland gereden. Port Hedland is een flinke mijnstad. 12 treinen vertrekken deze stad iedere dag. Elk meer dan 3,5 km lang (ruim 200 wagonnen) en 26000 ton ijzererts. Impressive om zo´n lange trein te zien. Verder hebben we hier ook één van de mooiste natuurwonderen gezien. Stairway-to-the-moon.Vanuit een mooi plekje op het strand bekeken we aan de ene kant de zonsondergang en een uurtje later aan de andere kant de maansopkomst. Prachtig om zo´n grote oranje volle maan aan de horizon te zien. En die je vervolgens dan over het water ziet schijnen (vandaar de naam ´stairway ofwel staircase to the moon). Ja.. moeder natuur zit vol verassingen!

Daar kwamen we ook weer mee in aanraking de volgende dag toen we naar Karijini nationaal park gingen. We gingen ´letterlijk´ naar the centre of the earth. Met een canyoning tour gingen we klimmend, abseilend, glijdend, springend en drijvend op een tube door de diepe gorges van meer dan 100 meter diep. Ontzettend overweldigend.Om tussen zulke rode gesteentes, prachtige bomen, planten, dieren (weer een giftige zwemmende slang mogen bewonderen) uitdagend aan de slag te gaan. Zeker de ' goose bumps waard', want het water was freezing! Allemaal erg professioneel met een gids. Diep werden we meegenomen naar één van de oudste rotsgesteenten van de aarde waar je op geen andere manier kunt komen. Samen met slechts een andere gast kregen met zijn drieen zo´n beetje een prive tour.

Na deze verbazingwekkende dag, stapten we met veel spierpijn (vooral ik) in de auto om ´slechts´ 600 km af te leggen naar onze volgende bestemming Exmouth. Iets wat ook op onze verlanglijst stond. Een stad aan de kust waar 'the ningaloo reef' begint. Een mooi opportunity voor Jurgen om te duiken aan The Navy pier en voor mij om te snorkelen. Dus ik een dagtour naar de eilanden geboekt. Deze tour was in vele opzichten een geweldige en een rotdag:

Een geweldige dag omdat:
- ik vanaf de boot walvissen gezien heb. En niet zomaar in de verte, ze kwamen naar de boot toe! Ongelooflijk om 6 van die joekels voor je neus te zien zwemmen! Ik kreeg een beetje een free willy gevoel.
- Het fel gekleurde koraal en de grote hoeveelheden vissen, echt prachtig!
- Ik heb een grote rog en weer een turtle gezien!
- Je hoefde amper te zwemmen omdat het water zo zout is
- De tour was professioneel, goed en voorzien van genoeg eten en drinken.

Een kutdag omdat:
- Ik voor uren zeeziek ben geweest. Ik dacht echt, hoe ga ik deze dag overleven.. Gelukkig trok het later wel weer wat weg.
- Het wat is zo bloody salt dat je je daardoor ook niet beter gaat voelen
- Ik kon slechts een paar happen eten van de heerlijke lunch
- En dan ook nog te pakken genomen door een stinger auwie!
- mijn wegwerp onderwatercamera didn´t survive! Hoort zo´n ding niet waterproof te zijn?
Maargoed in general was toch wel de moeite waard hoor! Had t niet willen missen

Op naar de volgende bestemmingen. Eerst ´Coral Bay´. Waar het snorkelen helaas niet yo mooi was (en een beetje te touristisch) maargoed een leuke tussenstop. Vervolgens naar de stromatolieten.. Jullie denken nu vast: Wat? Ik zal het uitleggen. Basically is het niet meer dan wat rotsjes in het water. Maar als je nagaat dat dit de eerste levensvorm op aarde is omdat die rotsjes gevormd worden door cyanobacterien, dan is het in één keer toch eigenlijk wel heel bijzonder...

Ja, ik blijf me verbazen over de schoonheid der aarde. En Australie is per definitie ´n prachtig voorbeeld daarvan, omdat het tot voor een paar honderd jaar gelden door geen westerling is aangeraakt. Dat maakt Australie zo ongerept zo bijzonder, zo vrij!

Nu ben ik in Perth, vrij zuidelijk aan de westkust... Civilization again!!! Joehoe! Was een erg raar gevoel om sinds 15 tot 20 duizend kilometer weer op een snelweg te rijden! En dan in één keer in een stad te staan met een populatie van 1,5 miljoen.

Het was mooi om de overgang van noord (met twee seizoenen: regen en droogseizoen) naar zuid (met 4 seizoenen) te zien. Na ´n maand reiyen in hitte en rood zand zit je dan in één of twee dagen in het voorjaar met groen gras, bloemetjes etc. En het is freezing koud hier! Zo´n 25 graden overdag en ´s Nachts 10 tot 15 graden. En voor degene die me kennen, dit betekend: thermo-ondergoed, dikke slaapyak noem maar op :)

Toch voor Perth nog een klein stukje desert meegepakt. Hier hebben we de zogenaamde pinnacles gezien, een hoop torentjes van steen (limestone). En dit limestone geeft het hele park een gele desert-kleur. In dit park kwam Jurgen er ook achter dat de binnenkant van één van de autobanden geheel platgereden is. Om een flat tyre te voorkomen heb ik hem maar verwisseld met de spare tyre. Een band verwisselen kan natuurlijk niet ontbreken aan deze mega Australie trip dus ik vond het helemaal leuk. En Jurgen ook... Hij vond het leuk om vanuit een stoel toe te kijken :)

Tja, zo kan ik nog wel even doorlullen :) met mij en Jurgen (en Barry!) gaat het in ieder geval goed. We kijken onze ogen uit, hebben de grootste lol om de kleinste, simpelste dingen. Probeer maar eens te koken wanneer het buiten knoerdhard waait of wanneer je een vliegattack hebt van duizenden vliegen. Lekker.. bij iedere slok drinken een crunchy bite!
Om ons te vermaken in de auto hebben onze spelletjes zich tot een hoger niveau geleid. Daarom spelen we nu soms: 'I spy I spy with my little eye..' (ofwel ik zie ik zie wat jij niet ziet) En natuurlijk zetten de didgeridoo-lessen zich voort. In deze blog vinden jullie ook een filmpje.. Ik wil nog een officielere clip gaan opnemen... Maar dit is vast een voorproefje:)

Nou hier ga ik het weer bij laten... Mijn excuus by the way voor mijn Engels woordgebruik in deze blog. Oke, dit is niet perfect beschaafd Nederlands maar zo zit het nu eenmaal in mijn hoofd. Anyway :p tot laters!