(anti?) integratie

Weer een berichtje.. Paula is nog steeds fulltime aan het werk bij het auto-verhuurbedrijf, maar helaas nog steeds een klein beetje ziekjes.. Maar gelukkig zeker aan de betere hand! Gisteren ben ik zelfs na mijn werk nog op pad geweest. Over dit zeer verassende uitje vertel ik zo meer!

Ik wilde namelijk eerst nog even terug komen op mijn vorige blog. Hierin had ik 't over integratie. Toen ik daar later nog 's over na aan het denken was, bedacht ik me dat ik de helft vergeten ben. Dus ik ga gewoon nog even door!
Waar was ik gebleven? O ja.. ik ben dus helemaal gewend hier. Gewend aan:
de vleermuizen, possums, lizzards etc. in de achtertuin. En wanneer dit zooitje 's nachts wakker word, word ik er ook niet meer wakker van!. Gewend aan het feit dat ' timtams' de lekkerste koekjes ever zijn! Gewend aan het feit dat ons huis geen ramen heeft.. Gewend aan de hoeveelheid mieren in de keuken.. Gewend om te wassen met een facewasher in plaats van een washandje.. gewend aan de reclames op de tv of radio over naaimachines of over hoe diabetes bij een hond te voorkomen.. Gewend aan het leventje op slippers.. etc. etc.

Toch ben ik nog niet helemaal geintegreerd. Zo is mijn lichaam nog niet geintegreerd in de airco versus buitentemperatuur (waar ik mee te maken heb als ik zo'n 50 tot 100 keer ben dag in en uit het kantoor loop). Ook is b.v. mijn rijgedrag nog niet he-le-maal geintegreerd op de plotseling overstekende drinken oboriginies (gelukkig niemand aangereden hoor!)

net niet...

Dingen blijven me verbazen en dat kan ook wel weer hilarisch zijn. Een voorbeeld hiervan is mijn uitje gisteren. Samen met mijn huisgenootjes gingen we naar een concert van James Morrison. Hoe gaaf is dat?! En voor maar 12,50 dollar. Dat wilden we niet missen, dus wij daar met onze drankjes en picknickkleedje naartoe. Uiteindelijk gevonden (ozzies zijn bij dit soort events niet zo goed in goede bewegwijzering). Mooi plekje gevonden. Hmmm... dachten we, wel een beetje 'oude' lui allemaal. De voor-band, een jazz-band, begon te spelen en er ging nog geen belletje rinkelen. Toe werd James aangekondigd als: een bijna of net geworden 50 jarige man. De band kwam op en wij waren flabbergasted! Dit is niet 'onze' james Morrison!! Wij lagen helemaal in een scheur. Zaten we hier bij een jazzband.. Ze waren erg goed.. alleen dus niet echt zoals verwacht.. Hahaha...

Nou.. tot later weer!